SELFIES SCHRIJVEN

Wat zijn selfies?

De leukste teksten om te schrijven zijn persoonlijk van aard. Vind ik.

Ik heb het altijd goed kunnen vinden met mensen die graag hun verhaal met me delen. En die niet bang zijn om zichzelf een beetje te analyseren. En die het fijn vinden om mijn gezever over mijn gevoelens aan te horen. Eigenlijk is het de schuld van dit soort mensen en mijn rijke palet aan emoties dat ik tekstschrijver ben geworden van beroep en dat ik nu graag de persoonlijke verhalen van mensen opteken.

Als kind al schreef ik gretig brieven met vriendinnetjes op afstand. Het liefst schreef ik over mezelf en mijn gevoelens. Ik maakte daarbij grif gebruik van de techniek ‘zelfspot’. Want kwetsbaar zijn is eng en dan helpt zelfspot heel goed. Daarnaast geloofde ik als kind al heilig in zelfrelativering. Want anders wordt al dat gereflecteer al heel snel navelstaren. En dat vindt niemand leuk.

Het delen van gedachten en gevoelens per brief. Daar is het bij mij dus allemaal mee begonnen. En om dat nieuw leven in te blazen, begon ik in 2017 met wat toen een dagelijks ritueel werd, het schrijven van selfies.

Selfies Schrijven
Wat houdt dit in? Heel simpel, ik schrijf een korte tekst, aan de hand van een vraag. Die vraag is eigenlijk een soort intieme interview vraag. Zo eentje die een kersverse geliefde je zou kunnen stellen tijdens een ‘pillow talk’ sessie. Het type vraag die je jezelf niet zo makkelijk stelt op een doodgewone maandag. Laat staan dat de mensen bij de bushalte dat doen. Of mensen die je tegenkomt in de kroeg. Het is een vraag die iets te maken heeft met wat ik maar even voor het gemak ‘onze menselijkheid’ noem. Of onze psyche.

Het beantwoorden van die vraag resulteert in een soort selfie. Maar dan van tekst. En met meer diepgang. Nou ja, misschien, als je daar zin in hebt. Het schrijven van deze teksten geeft mij in elk geval de vrijheid om te schrijven wat ik wil. Het is voor mij dus een soort schrijfoefening.

Toen ik hier mee begon, in februari 2017, schreef ik 5 dagen per week een stukje. Dat heb ik natuurlijk niet lang volgehouden. Iets met tijdgebrek en brood op de plank. Na een lange stilte heb ik het project weer opgepakt en schrijf ik nu eens paar maand een selfie.

Lijkt het je leuk om mee te doen? Meld je dan via onderstaand formulier aan voor de mailing. Je ontvangt dan elke eerste zaterdag van de maand een vraag in je mailbox. Als bonus krijg je ook een link naar mijn antwoord op de betreffende vraag.

Meedoen? Scroll omlaag en schrijf je in

Eerdere selfies

Film

Ik zal het maar gelijk toegeven: deze vraag heb ik bedacht als excuus om zonder enige urgente aanleiding ongegeneerd een tekst te kunnen wijden aan mijn liefde voor de film Lost in Translation.

Vriendschap

In een bepaalde fase van je jeugd heeft vriendschap een beetje de functie van wat wij, volwassen, een relatie noemen. Bij mij was dat zo tenminste. Ik heb het dan over ‘beste vriendinnetjes’.

Hutje op de hei

Met wie ik graag een weekend in een hutje op de hei zou zitten? Dat is podcastverhalenmaker Lea Thau.

Relaties

Komt het misschien door die vermaledijde naderende Valentijnsdag? Of door het feit dat de donkere winter nu wel lang genoeg geduurd heeft?

Volwassen

Op meerdere momenten in mijn leven heb ik gedacht: ik zou nu volwassen moeten zijn. Waarom voel ik me dan niet zo?

Ruig

Op bijna elke mogelijke manier ben ik in mijn verbeelding vele malen stoerder, cooler, onverschrokkener, onconventioneler en subversiever dan in de dagelijkse praktijk.

* verplicht